کپی رایت در ایران ۲،ضامن آینده‌ای بهتر

در پست قبلی گفتم من معتقدم  قانون کپی رایت در ایران، رویایی زیبا از نوع تخیلی و دور از دسترسی  که موج منفی زیادی بهمراه داشت. اما واقعیتی بودند که نمی توانیم منکرش بشیم. اما این دلیل خوبی هم  برای ناامید شدن  نیست و دلیل موجهی برای  دست از تلاش کشیدن هم نیست . چرا که هنوز آن سمت سکه رو بررسی نکردیم.

متاسفانه تا اسم کپی رایت  وسط میاد سریع ذهن ها به سمت ویندوز اورجینال یا غیراورجینال، نمی توان از محصولات ادوب صرف نظر کرد و …. میاد وسط و میزنیم به جاده خاکی. درصورتی که این بحث ها گوشه ای جزئی از مباحث کلان کپی رایت هستند. پیشنهاد میدم بیاییم تعاریف رو عوض کنیم. یعنی کپی رایت رو احترام گذاشتن قلمداد کنیم. و نقض کپی رایت رو بی احترامی فرض کنیم.

حالا با چند مثال ثابت می‌خواهم اثبات کنم که کپی رایت به چه صورت‌هایی ضامن بهتر شدن آینده‌ای باحال‌تر برای ما می‌شود:

شما یک دانشجوی کامپیوتر رو در نظر بگیرید که باید برای پایان دوره کارشناسی تحقیقی ارائه بده. دانشجو خیلی همت به خرج بده میشینه پای کامپیوتر و اینترنت ۴-۵ تا مقاله و پایان نامه تو اینترنت پیدا می کنه . با فرمول جادویی ctrl+c و بعد ctrl+v مطالب رو سرهم میکنه و خوشحال هم هست که بله پایان نامه اش تکمیل شده. البته جدیدا  پول میدن پایان نامه صحافی شده، در چند نسخه و در جلوی درب منزل تحویل می گیرند.

حالا بیایید بررسی کنیم. به کی بیشتر بی احترامی شده و کی ضرر کرده.

استاد :۵%

صاحبان اثری که از مطلبشون و البته بدون ذکر منابع در پایان نامه استفاده شده: ۵%

خود دانشجو : ۹۰%

خدمت اون دانشجوی باید گفت عزیز دل برادر  شما زرنگی نکردی، شما سر خودت رو شیره مالیدی و بس و فقط  بدترین بی احترامی رو به خودت کردی. چرا گه  یک فرصت مناسب برای یادگیری و کسب تجربه را  از خودت دریغ کردی.

همین دانشجو با سرمایه پدرش میاد یک شرکت راه مینداری تو چهارتا سمینارهم  شرکت میکنه تازه متوجه میشه  عددی نیست و هیچ محصولی نداره و فقط  یک مصرف کننده بیشتر نیست و در اولین اقدام میاد یک نرم افزار کدباز خارجی گمنام رو ناقص و غیر اصولی فارسی می کند توسط متخخصینش در شرکت و مدعی میشه  بله ما پرتال ایکس رو برای اولین بار در ایران تولید کرده ایم .

یا وب مستر جوان و جویای نامی رو در نظر بگیرید که میاد سایت پی ۳۰ دانلود رو در یک نیم نگاه عجولانه بررسی میکنه و به این نتیجه میرسه که اگر من هم یک سایت بزنم با قالبی شبیه؟ نه نه خود قالب اصلی(منظور اون قالب سه ستونی معروف) پی ۳۰ دانلود و محتواش رو هم کپی بزنم تبدیل میشم به یکی از سایت های پربازدید ایران و پوله که پارو میکنم. در صورتی که بعد از کلی هزینه  آخرش هم بعد از یک سال مجبور به جمع آوری سایتش میشه .

کی ضرر کرده یا می کنه؟ مسلما سایت پی سی دانلود نیست.  اما چرا وب مستر موفق  نمی شود؟؟؟!!  چون ایشان  می‌خواد یک شبه راه چند ساله  دیگران رو  رو با بی‌احترامی و دزدی ایده و کپی محتوا و بدون هرگونه تلاش برای نوآوری و خلاقیت طی نماید.

دزد-افکار

 

 

برنامه نویسان و طراحان وبی هستند که فقط کارشون سرک کشیدن در نمونه کارهای دیگران و برای برداشتن کدها جهت استفاده شخصی خود هستند. بدون اینکه بدانند آن کد چه کاری رو انجام می دهند. و این امکان وجود دارد همین اشخاص فردا وب سایت تجاری من رو پیاده سازی کنند با ۱۰۰۰ باگ و اما زمانی که سایت من هک بشه من نوعی که صاحب  وب سایت هستم در مرحله اول  ضرر میکنم.

اگر خوب به مثال ها دقت داشته باشید می بینید بین آنها  چرخه ای از ارتباطات برقرار هست که نهایت باهم در ارتباط هستند. فرض کنید آن دانشجو فردا استاد شود؟؟؟!! سطح علمی دانشجوهاش از الان مشخص است. همین استاد یک کتاب تخصصی رو ترجمه می کند. شما باید این کتاب رو بخونید و امتحان بدید. کتابی سرتا سرش به اشتباه  ترجمه شده است.

و اگر همین چرخه رو ادامه بدیم به خیلی از جواب هامون میرسیم؟ که چرا جنس چینی به این فراوانی در بازار ما یافت می شود؟ چرا اشخاصی اختلاص می کنند، چرا بیت المال رو هدر می دهند؟؟! چرا دزدی و کلاه برداری زیاد شده و هزاران چرا دیگه.

برقراری وپایدار شدن  قانون کپی رایت در ایران یک راه بیشتر نداره. از همین لحظه خودمون رو متعهد به رعایتش کنیم. نیاز به کارهای سخت نیست. فقط باید قدم های کوچک اما استوار در این زمینه برداریم به طوری که آنچه را که دوست داریم دیگران بر ما احترام بگذارند، ما نیز برای آنها احترام قائل شویم و حق و حقوق‌شان را رعایت نمایم.

من طی چند سال گذشته همیشه سعی کردم و می کنم حداکثر ممکن  قانون کپی رایت رو رعایت کنم. و تا الان  سود های زیادی هم نصیبم شده.

۵ سال پیش روی لپتاپم ویندوز اورجینال خریدم. و فقط دو مرتبه نیاز به نصب یا ری اینستال ویندوز پیدا کردم. یکبار برای اولین بار که لپتاپ رو روشن کردم. و ۱۵ ماه پیش.در صورتی قبلا نهایت ۶-۸ ماه یک ویندوز دوام میاورد

۳ سال هست از IDE phpDesigner با لایسنس استفاده می کنم. در نسخه ۷اش  یک خطای مسخره داشت. ایمیل زدم تا علتش رو گزارش بدم. گفت شما لایسنس ندارید.لطفا پاک کنید. ایمیل زدم گفتم من قدرت پرداخت ندارم الان(حالا اون زمانی که دلار ۹۰۰ تومن بود). می تونم درمقابل لایسنس ۱ کاربره  براتون  زبان فارسی رو ترجمه کنم براتون. جواب داد نه نیاز ندارم اما اگر این فایل های ترجمه رو بتونی به سیستم جدید تبدیل کنی بله.۲ روزه  تبدیل کردم. ولایسنس به اسم خودم گرفتم. و از این بعد هر مشکلی می دیدم یا ایده‌ای داشته باشم سریع ایمیل میزنم.و الان دو سال هست که لایسنسم تمدید و  فکر میکنم  دومین نفر هستم که آخرین نسخه های ای ادیتوردوست داشتنی  در دسترس دارم(خوش بختانه شرکت نیست ).

و آخریش هم یک کتاب در ضمینه کیک پی اچ پی بود که از تورنت بعد از دو روز سرچ کردن پیدا کردم و خوندم. بعد ایمیل زدم و تشکر و قدر دانی کردم و پرو پرو اجازه خواستم که در فروم کیک پی اچ پی برای بقیه هم شیر کنم. در جواب ازم خواست پاکش کنم. منم خدایی پاکش کردم. دو روز بعد ایمیل اومد و گفت ویرایش جدیدش اماده شده. اینو بخون و ممنون که از خودم گرفتیش اما شیر نکن.

البته ضرر هم کردم کافیه به این پست مراجعه کنید.

پس به امید روزی که همه به یکدیگر احترام می گذارند و حقوق دیگران رو محترم می شمارند.

شاد و پیروز باشید.

7 دیدگاه در “کپی رایت در ایران ۲،ضامن آینده‌ای بهتر

  1. درود
    واقعیتی انکار ناپذیر بود بنظرم هم مردم باید یاد بگیرن و هم باید وقتی یک محصول با کیفیت داخلی عرضه میشه مشابه خارجیش شامل کپی رایت بشه …
    از یه نظر هم اگر کپی رایت به صورت کلی اعمال بشه دیگه هر ننه قمری نمیاد یه ویژوال استودیو نصب کنه و بگه برنامه نویسه ……

  2. سلام و عرض خسته نباشید
    خدا قوت.
    بحث ادوب مطرح شد. سوالی واسم مطرح میشه:
    هزینه صرفا یک فتوشاپ حدود ۲۰۰۰ دلار یعنی ۶ میلیون
    و این هزینه برای هر نرم افزار دیگه ای که نیازمند کار باهاش هستیم به همین منوال هستش.
    به مسأله خرد (در حد یک برنامه) نگاه نمی کنم اما پشتوانه قانون کپی رایت چیزی به عنوان (اقتصاد آزاد) و زندگی به صورت جهانی هست.

    من طراح نوعی با تعرفه من در آوردی انجمن طراحان گرافیک نمی تونم کار کنم (عدم کشش مالی جامعه و عدم تبیین جایگاه گرافیک-تبلیغات در جامعه امروز ایران) در صورتی که کمترین طراحی خارج از ایران هزینه ای برابر با بهترین مشتری ایران داره. لوپ کلام نمیشه ریال گرفت دلار پرداخت کرد.

    موضوع بعدی روابط بین المللی ایرانه.
    (درست یا غلط سر این موضوع بحث نیست) اما تا وقتی اینقدر درگیر تحریم هستیم که حتی از خدمات رایگان عادی (google drive) نمی تونیم بهره مند باشیم و حتی سایت های مثل ادوب فیلتره چجوری باید وارد تعامل جهانی بشیم؟؟؟؟؟
    خود شما نشده تا حالا بخوای یه قالب ۱۵ دلاری از themeforest بخری؟؟؟ تونستی؟؟؟\

    کپی رایت دو مشکل داره: سیاست دولت مردان ما و سیاست دولت مردان اونا

    به علت قطع ارتباط با دنیا اینترپل با ایران تقریبا همکاری نداره نه در استرداد به ایران نه قدرت پیگیری مجرم در ایران خوب ضمانت نامه صحت اجرای این پروتکل از کجا باید تامین شه؟؟؟

    اگر مقداری خودمونی حرف زدم صرفا به علت حس نزدیکی به شما دوستان هستش و دیدن زحمات شما وگرنه حمل بر بی ادبی نشه

    • بنده هم با این دوست عزیز موافق هستم

      کشور ما اصلا جزئی از دنیا محسوب نمیشه

      ما کشوری هستیم که مرز ما دیوار کشیده شده و با هیچ جای دنیا در ارتباط نیستیم و این مورد باعث بسیاری از مشکلات ما چون عدم داشتن فرهنگ، ارتباطات بین المللی، اقتصاد تضعیف شده و خیلی از موارد دیگر هست.

      البته کپی رایت بهتر هت از محصولات داخلی شروع بشه و کم کم پیش بره که اون هم تضمینی به موفقیت آن نیست

      • این گونه تفکر سر منشا تمامی مشکلات ما هست.
        فرهنگ بوجود نمیاد، بلکه ساخته میشه. اونهم توسط خودمون نه دولت یا توسط شخص دیگری!
        بزارید یک مثال بزنم! ما تو کشور قوانین راهنمایی و رانندگی داریم؟ اما چرا این همه تخلفات وجود دارد؟ ایا خود شما یا اطرافیانتون نشده خلاف برید؟ چراغ رد کنید؟؟
        می‌بینید تا خودمون نخواهیم و از خودمون شروع نکنیم، این مشلات کم نمیشه بیشتر هم میشه.
        هر کاری برای رفع این مشکلات نیاز هست رو باید از خودمون شروع کنیم و نه از دیگران انتظار داشته که رعایت کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.